Asserpoester              

Op een dag.

Arme Assepoester.

Ze was een wees en woonde samen met haar stiefmoeder,de tweede vrouw van haar vader.

Het was een feeks met twee onnozele dochters van dezelfde leeftijd als Assepoester.

''Asepoester,we gan wandelen,''  zei het gemene mens.

''Als we terugkomen,moet het  hele huis blinkend schoon zijn.''

Op een dag stond er een boodschapper  van de koning op het marktplein.

Hij las voor:''Officiële bekendmaking.

Morgenavond is er een groot bal in het paleis.

Alle jonge meisjes van het land zijn uitgenodigd.

De prins zal zich met een van hen verloven.''

De beide stiefzusters van Assepoester dachten aan niets anders meer.

Een bal! De prins!

Daar moesten ze bij zijn! 

Een hele dag was Assepoester bezigde kleren van haar zusters te wassen,te naaien en te strijken.

''Moeder,mag ik ook naar het bal?''

''Geen denken aan,Assepoester!

Als jij je vanavond verveelt, mag je de vloer boenen.''

Assepoester zat in de tuin en keek treurig voor zich uit,toen ze opeens een stem hoorde.

''Assepoester,je moet opschieten!

Het bal gaat beginnen!''

Het was haar peetmoeder de fee.

Met haar toverstafje veranderde ze een pompoenuit de moestuin in een koets.

''In deze jurk zie je er beeldschoon uit!

Nu nog een paar glazen schoentje...

Je bent klaar voor het bal,Assepoester, maar pas op!

Middernacht is de magie uitgewerkt.

Je jurk verandert weer in een oud vod en je koets in een pompoen.

Veel plezier,meisje!''

Diep ontroerd vertrok Asseposter naar het paleis.

Op het bal heersten een uitgelaten stemming, maar de prins voelde zich een beetje verdrietig

want geen enkel meisje deed zijn hart sneller slaan.

Toen hij Assepoester uit haar koets zag stappan,sprong hij op en rende haar tegemoet.

''Mag ik deze dans van u?

En ook de volgende?''

Assepoester en de prins dansten de ene wals na de ander met elkaar.

Ze zei geen woord.

Met haar ogen in de zijne wervelde ze rond en vergat ze het ongelukkige leven bij haar stiefmoeder.

Iedereen vroeg zich af:

''Wie is die ongekende schoonheid?''

De eerste slag van middernacht wekte Assepoester ruw uit haar droom.

Haastig liet ze de prins los,haastig verliet ze de bal zaal,haastig rende ze de monumentale trap af

en voordat de twaalfde slag klonk,sprong ze in haar koets.

de prins probeerde haar nog in te halen maar helaas,hij vond alleen nog het gazen schoentje

dat ze op de trap veloren had.

Hij pakte het voorzichtig op.

''Ik trouw met de vrouw van wie dit schoentje is!''verklaarde hij plechtig.

Alle huwbare meisjes werd verzocht het schoentje te passen.

De een na de ander probeerde het,maar zonder succes.

Hun voeten waren te groot...

De prins zal het somber in.

Zou hij de vrouw die voor altijd zijn hart gestolen had,ooit nog terugvinden?

Ten slotte,toen hij de moet al bijna had opgegeven,kwam er een armoedig gekleed meisje naar voren.

De menigte was stomverbaasd toen ze het glazen schoentje aanpakte en zonder

moeite aan har voet schoof.

De prins kon zijn ogen niet geloven.

Het meisje pakte iets uit de zak van haar oude jurk...

'''Dit is de tweede,''zei ze zachtjes en liet hem het andere schoentje zien.

Als bij toverslag veranderden haar kleren weer in zijde.

En Assepoester zei ja.

en ze leefde nog lang en gelukkig.

Deze strip heb ik zelf gemaakt.